Aloys Koenen

hè, hey wat, waar en wie ben ik?

Je kan maar net één oog opendoen en in een schim zie je een vrouwspersoon voor je staan die met haar hand zachtjes op je wang tikt en zegt wordt eens wakker, gaat het weer een beetje en je ziet meer schimmen staan allemaal dames zo te zien en ze praten zachtjes tegen elkaar. Je hoort er één met zwoele stem zeggen “ach, laat hem nog maar even slapen anders.”Zo vaak krijgen we niet de kans om iemand eens een beetje te verwennen! Nee Neee, hij moet hier zo snel mogelijk weg. Lieverd hij ligt niet in de weg, laat hem nou nog maar even! Veeg zijn gezicht maar even af en kam zijn haar een beetje dan is hij weer wat toonbaarder! En ondanks dat je nog in een diepe roes bent ga je van alles denken. Wat is er allemaal gebeurt? Waar ben ik? Wie ben ik!, ja dat wist ik nog wel, maar wie zijn al die dames dan en in welk luxe etablissement krijg je nog zoveel aandacht tegenwoordig? Het meurt hier anders behoorlijk naar alcohol! Wie moet dat allemaal betalen straks? alsof ik zo rijk ben! Met één been probeer je van de verhoging af te stappen waar je op ligt, maar je voelt dat je wordt terug geduwd. Je mompelt wat en gaat weer liggen en valt weer in een diepe slaap.

Een paar uur later word er weer zachtjes op je wang getikt, ach dat is zeker weer die dame  en ze zegt ik ga nu naar huis daar doe ik even een powernap dan kan ik er vanavond weer tegenaan! Maar je voelt je hardstikke beroerd en wat moeten we in vredesnaam allemaal doen dan? En weer doe je voor je gevoel een tukkie! en droomt over het verkleedfeest waar je zeer recent nog was geweest.

Eindelijk wordt je wakker, alles doet pijn en je kan je amper bewegen. Het voelt alsof je van tien hoog bent gegooit en gelukkig stond dit bed er nog…………… Bed? Dan kom je erachter dat je in een bed ligt……………………… in het ziekenhuis. Dat is waar ook ik ben geopereerd!  Gelijk daarop komt de verpleegster binnen lopen en zegt, Aha u bent eindelijk wakker. De operatie is prima verlopen en u hoeft zich geen zorgen meer te maken, het komt allemaal weer goed. Ik ga u zo een spuit geven tegen trombose, laat uw broek maar even zakken, het kan een heel klein beetje zeer doen. Omdat je al een en ander gewend bent zeg je ga je gang. En voordat je het in de gaten hebt ramt ze de spuit precies in die ene bilspier. Potverdomme gemeen mens! Ja, dat is even vervelend ik weet het! zegt ze dan. Voor de rest gaan we heel voorzichtig met u om en krijgt u alle aandacht. Doe maar weer even een tukkie, proberen we straks weer wat te eten en Oja vanochtend riep u steeds “DIE LUXE KAN IK ALLEMAAL NIET BETALEN!” Maar ik heb het even nagekeken en  U bent goed verzekerd dus, al die luxe is totaal geen probleem!

Aloys Koenen Columnist Langedijkers